1900'lü yılların ilk çeyreğinde İngiltere, Fransa ve İtalya tarafından işgal edilen Arap dünyası, Osmanlı mirasını paylaşmak amacıyla, başta ABD ve onun desteklediği Siyonist İsrail olmak üzere yeni aktörler tarafından, Haçlılar (ve yerli temsilcileri) tarafından bugün yeniden kan gölü haline getirilmiştir. Osmanlı’nın ve Cumhuriyet’in önemli aydınlarından Merhum Süleyman Nazif (1870-1927)’in, 1924 yılında Hz. İsa’ya hitaben yazdığı mektup, bu düşmanlığın tarafları, mahiyeti ve hedefi itibariyle değişmeyişini işaret etmesi bakımından hâlâ günceldir. Onun son derece sert olan kimi ifadelerini de muhafaza ederek, yüz yıllık mektubunu bugün kendim yazıyormuşçasına alıntılıyorum:

Sevgili İsa, Meryem'in Oğlu,

Güya senin acını paylaşan ve müntesiplerin olduğunu iddia eden Hristiyan devletler, çağımızın şeytanı Siyonistlerin Filistinli çocukları katletmesine destek oluyorlar. Amerika’dan Almanya’ya, İngiltere’den Fransa’ya kadar Hristiyan olduğunu söyleyen bu devletler, Siyonist İsrail’e askeri ve maddi destek veriyorlar.

Ey İsa! Seni öldürmeye teşebbüs eden sinsi, çıngıraklı yılan başlı Siyonist Yahudiler, geçmişte sana yaptıklarının en alasını bugün Filistinli çocuklara ve kadınlara yapıyorlar. Hristiyan devletler de Filistinli masum sivillerin kanına elini bulaştırdı. Siyonist Yahudiler her gün çocukları ve kadınları katlediyor. Filistinli kadın ve çocukların çığlıkları arşı alayı inletiyor. Filistinli Meryem’lerin sesi sana ulaşıyor mu? Müslüman ülkeler esir, Hristiyan ülkeler bu zulme açık destek veriyor.

Ey İsa! Eğer hâlâ sana inanıyorsam, sebebini senin zatında arama. Seni tasdik etmezsem kendi peygamberimi inkâr etmiş olurum. Allah’ın bu emrini o yüce peygamber, ilk Müslüman atam vasıtasıyla bana tebliğ etti. Müslüman doğduğum gibi Müslüman ölmeye karar verdim. Hesapsız badirelerden, zorluklardan ve tehlikelerden kurtardığım dinimin esas hükümlerinden birini, senin kafirlerine öfkeyle, red ve inkâr ederek, dinden çıkmak istemem. İşte sana hislerimin masumane hitabı budur.

Ey İsa! Şimdi de akıl ve idrakimin sual ve itâbını huzuruna tevcih edeyim: Var mısın yok musun? Kimsin, nesin? Yerde mi gökte misin? Senden 571 sene sonra doğmuş olan Resulullah, benim peygamberim, Allah’ın Meryem’e üflediği ruhtan senin vücut bulduğunu söylüyor. Hatta insanların seni çarmıha gererek öldürdüklerini söylemeye gönlü razı olmadığından, dipdiri göğe çıktığını “sadık haberci” sıfatıyla haber vermiştir.

Ey İsa! O halde sen sağsın. Ve bulunduğun yerden dünya denilen bu facialar ve belalar mahşerini görüyor, buradan yükselen duaları ve bedduaları işitiyorsun demektir. Ümmetinin ilk fertlerini Roma Kayserleri Neron katletti. Sözüme kızma: Biraz sonra Kayser lakabını Papa unvanına çeviren ve senin vekaletine geçen herifler, zulümde, cinayette, kötülükte ve fenalıkta Neron’u fersah fersah geçtiler. Neron, yalnız on dört sene Roma’da hüküm sürmüş ve bu sürede güya biraz da zulmetmişti. Halbuki sana mensubiyet iddiasında bulunan ümmet, 2000 seneden beri dünyanın her tarafında arka arkaya kan döküyor ve dökülen kanlar da hep mazlum ve masumların damarlarından fışkırıyor. Neron’un mübarek kılıcı çekilir çekilmez, ümmetin tecavüze başladı. İnsanlar o zamandan beri rahat ve huzurdan mahrumlar. Bugün de Neronlaşan Hristiyan devlet liderleri, Siyonist Yahudilerle el ele verip Filistinlileri katlediyorlar.

Ey İsa! Kristof Kolomb adlı, Allah’ın ne belası olduğunu bilmediğim bir serserinin aklına bir gün eserek, icra ettiği uzun seyahat esnasında, o zamana kadar meçhul kalmış bir kıta meydana çıktı. Senin vaktinde bilinmeyen bu yeni dünyanın adına dört yüz seneden beri Amerika diyorlar. Yaratılışın başlangıcından beri rahat yaşamış ve seninkilerin şerrinden 1400 yıl sağlam kalmış ve korunmuş olan bir halka, gemisiyle, yok oluş ve ölüm götürüyordu. Hakikaten çok geçmeden, oradaki asıl ahali imha edilerek, yerlerine seninkiler geçip kuruldular. Senin –güya- şehadetinin işareti olan kanlı haç, şimdi Amerika’dan da dünyanın Hristiyan olmayanlarla meskun kısmına fesat, fitne, iğva ve katliam tevzi ve tasadduk ediyor. Bu şeytana pabucunu ters giydirecek olan Amerika, Siyonist Yahudilerle Filistinli masumları yok ediyor şimdi.

Ey İsa! Ah!… Kaç senedir, kaç asırdır bu uğursuz haçı bayraklarında taşıyan devletler, katil Siyonist sürülere hem öncülük hem de artçılık etmekte! İki asırdır Filistin’de mazlumların sesi dinmiyor. Yalanlar ve dolanlarla Filistin’de bir devlet ihdas ettiler. Bugün İblis’in Hristiyan medeniyetindeki mevkii senin makamından çok daha yüksek ve imtiyazlıdır.

Ey İsa! Seninkiler yalnız bize ve kendilerinden olmayan diğer milletlere kötülük etmekle kalmadılar, sen de onların mağdurlarındansın. Hristiyanlık âleminin her tarafı insanın ruhunu ifsat eden aşağılık bir ihtikâr yuvasına döndü. Hristiyanlığın dünyayı istilâ etmesi kâfi değilmiş gibi; Roma’daki sözde vekilin, senin adına âhirette cennetler ve cennetlerde yer satıyor.

Ey İsa! Ve sen peygamber değil misin? Saf olan bizimkiler, senin ahir zamanda yeryüzüne inerek, insanları ıslah edeceğine inanmışlardır. Seninkiler onları yıkıp dökerek viraneye çevirirken bile, biçareler bir Mesih-i Muntazar’a itikad ediyorlar, seni bekliyorlar ve yolunu gözlüyorlar. Eğer gerçekten alemi ıslah edeceksen, vakti çoktan geçmiştir. Şam’daki minareye mi, nereye ineceksen acele et. Artık Filistinlilerin ve dünyanın onurlu insanlarının sabrı ve seninkilere karşı tahammül kudreti kalmadı.