Öncelikle belirtmek isteriz ki; İş Kanunu’muzda işçilerin hakları düzenlenirken daha çok tam süreli iş sözleşmesiyle çalışanlar dikkate alınmıştır. Bu sebeple de kısmi süreli iş sözleşmesiyle çalışanlar birtakım haklardan yararlanma noktasında sorun yaşamaktadır. Ayrıca, hafta tatiline hak kazanmak için çalışılması gereken asgari sürenin ölçüsü hususunda yargı kararları değişkenlik göstermektedir. Şöyle ki;

Yargıtay, yakın zamana kadar, kısmi süreli iş sözleşmesiyle çalışanların hafta tatiline hak kazanamayacaklarını, hafta tatiline hak kazanmak için haftada 45 saat çalışmak gerektiğini belirtmekteydi. Ancak, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin vermiş olduğu güncel kararları ile kısmi süreli iş sözleşmesiyle çalışanların hafta tatiline hak kazanabilecekleri kabul edildi. Her ne kadar bu kararlarla kısmı süreli iş sözleşmesi ile çalışan bir kişinin hafta tatiline hak kazanma hakkı olduğu belirtilmiş olsa da; hafta tatiline hak kazanmaları için çalışmaları gereken asgari süre konusuna açıkça değinilmediğinden kişinin nasıl ve ne şartlarda bu hakkı kazanacağı hususunun belirsiz olduğu gündemdedir. Bu sebeple ilgili karar üzerinden inceleme yaparak aslında belirsizliğin çok da belirsiz olmadığını göstermek isteriz.

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi bir kararında “Dosya kapsamından, davacının haftanın yedi günü çalışmasına rağmen hafta tatili ücret alacağının ödenmediği sabit olup söz konusu alacağın, kısmi süreli çalışma esasına göre hesaplama yapılan 15.03.2021 tarihli bilirkişi raporuna göre hüküm altına alınması gerekmektedir” demekte ve yine bir diğer kararında ise “İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesince davacının emeklilik sonrası dönem de kısmi süreli iş sözleşmesi ile günde üç saat çalışma esasına göre çalıştığı kabul edilerek bu döneme ilişkin hafta tatili ücret alacağı talebinde bulunmasının mümkün olmadığı belirtilmiş ise de, yukarıda da ayrıntılı olarak belirtildiği üzere, 4857 sayılı İş Kanunu uyarınca hafta tatili, yedi günlük zaman dilimi içindeki yirmidört saatlik dinlenme hakkını ifade etmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına göre davacının pazar günleri temizlik yaptığı ve çöp topladığı kabul edilmiştir. Dosya kapsamından, davacının haftanın yedi günü çalışmasına rağmen hafta tatili ücret alacağının ödenmediği sabit olup söz konusu alacağın emeklilik sonrası dönem için de kısmi süreli çalışma esasına göre yapılacak hesaplama ile hüküm altına alınması gerekmektedir. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir” şeklinde hüküm kurmaktadır.

Sonuç itibariyle; kararların ikisinde de haftanın yedi günü çalışmasına rağmen ifadesi mevcut olup birinde her gün ve günde 3 saat, diğerinde ise haftalık toplam 14 saat çalışma vardır. Yargıtay’ın çalışanın haftada toplam kaç saat çalıştığını saptayarak değil haftanın kaç günü çalışmış olduğunu saptayarak hüküm kurduğunu görüyoruz. Bu nedenle kanaatimizce kısmi süreli iş sözleşmesiyle çalışanların tatil gününden önceki 6 gün çalıştıkları için hafta tatiline hak kazanabileceği yorumu yapılabilir.