Bugün takvimde bir gün: Anneler Günü. Ama aslında bu gün; sadece doğurmuş, büyütmüş, emek vermiş kadınların değil…
Yüreğinde annelik duygusunu taşıyan, sevgiyle, şefkatle yaklaşan herkesin günü.

Anneliği sadece biyolojik bir gerçeklikten ibaret saymak, bu duygunun hakkını vermez. Çünkü annelik bazen; hiç tanımadığı bir çocuğun başını okşarken gizlidir, bir sokak hayvanını doyururken, bir çiçeği severken, doğaya saygı gösterirken…

Bazen evladına hem anne hem baba olabilmektir annelik.
Bazen şehit annesi olmaktır; evladını toprağa verip yine de dimdik ayakta durmaktır.
Bazen ömrü boyunca hayalini kurduğu evladını hiç görememiş bir annenin, içindeki sevgiye sahip çıkmasıdır.

Ve bazen de sadece kadın olmaktır:
Kadın kalabilmektir…
Kadınlık özelliklerini kaybetmeden, her gün yeni bir sınavdan geçerken bile sevgiyle, umutla güne başlamaktır.

Kadın olmak, bu dünyada hem kırılgan hem güçlü olmaktır.
Hem ağlayabilmek hem toparlayabilmektir.
Hem kendini var etmek hem başkalarını büyütmektir.

İşte bu yüzden…
Bugün yalnızca annelerin değil, yüreğinde annelik taşıyan tüm kadınların günü.
Doğaya, hayvana, çocuğa, insana sevgiyle yaklaşan her kadının günü.

Bugün hepimizin günü.
Bugün kadın olmanın, kadın kalmanın, insan kalabilmenin günü.

Tüm kalbimle kutluyorum:
Tüm anneleri,
Tüm kadınları…
Ve içindeki merhameti hiç kaybetmemiş olan herkesi.